بهره
قدیم ترها،آن زمان که من کودک بودم.در گفتگوهای روزمره دیگران گاه می شنیدم که"فلانی را خدا گرفته است"در زبان بلوچی این سخن تحکم خاصی همراه با خرسندی داشت.فلانی را خدا گرفته بود و گوینده هم از این خدا زدگی فلانی بدش نیامده بود.حالا ملاها تفسیر دیگری از این خدا زدگی دارند.شاید به این دلیل که شامل همه شده است.کسی را نمی یابی که بی بهره مانده باشد.در نادانی های کودکی یادمان نداده اند که چگونه با خدا زدگی ها کنار بیاییم و باز هم تا در توان داریم شاد زندگی کنیم.