اسپنتان

بیشتر زنان این ایل این آرزو را به گور خواهند برد که کسی را داشته باشند که به رویش لبخند بزنند شب بخیر بگویند و بگویند"من میخابم لباسم را اتو کن"و فردایش لباسشان اتو کشیده آماده باشد.قانون بردگی با نام زیبای کانون خانواده برآورده شدن چنین آرزوهای کوچکی را محال کرده است.اسلام و جامعه سوای تمام تعریفهایی که شنیده ایم و پایبندش هستیم خواسته یا ناخواسته زنان را زنجیر و آرزوهایشان را دست نیافتنی کرده و دست آخر انتظار دارد که اگر کفر نبود باید هر صبح مردت را سجده میکردی.