اسپنتان

در مرز کلپورگان دو کوه شبیه به هم وجود دارد که از دور جلب توجه می کند.نزدیک که می شوی متوجه می شوی که هیچ شباهتی به هم ندارند.هوا رو به سردی می رفت اما من دلم می خواست که از شهر آدمها بگریزم و به طبیعت سرد و یخ پناه ببرم وقتی به خود آمده بودم پای آن دو کوه رسیده بودیم.فقط سنگلاخ بود اما آرامش خاصی داشت.سکوت و سکوت و سکوت تنها صدایی بود که آهسته به گوش می رسید.